Erbo-de-santo-Barbo(-de-la-primo)
Barbarea verna
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Barbarée de printemps, Cresson de terre.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-santo-Barbo èi pas di mai coumuno au nostre. Se destrìo dis àutri Barbarea emé si boudousco pulèu longo, de mai de cinq centimètre e proun escartado de la cambo (fotò). Li fueio soun divisado e si tros soun de mai en mai pichot dóu bout à la baso (fotò).
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea verna (Mill.) Asch., 1866
Inulo(-di-fueio-de-rèino-de-prat)
Inula spiraeifolia
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de Spirée.
Descripcioun :Aquesto inulo trachis en group e fai de meno de mato. Li flour soun aperaqui pèr cinq o mai. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-sause, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-sause.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Garrigo
- Blachiero
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud
Ref. sc. : Inula spiraeifolia L., 1759